انتخابات پارلمانی ترکیه

به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم، انتخابات پارلمانی ترکیه در 7 ژوئن 2015 (17 خرداد) برگزار خواهد شد و انتظار میرود که حزب عدلت و توسعه به رهبری احمد داوداوغلو، نخستوزیر ترکیه، که از سال 2002 تاکنون قدرت را در اختیار داشته، بتواند بار دیگر در صندوقهای توسعه به پیروزی برسد.
ترکیه توسط یک سیستم پارلمانی توسط "مجلس کبیر ملت ترکیه" (Türkiye Büyük Millet Meclisi) هدایت میشود که اعضای آن برای مدت چهار سال انتخاب میشوند. این مجلس دارای 550 کرسی است که بر اساس جمعیت نواحی انتخاباتی توزیع شدهاند.
برای مثال استانبول، که به سه منطقه انتخاباتی تقسیم شده، دارای 85 کرسی و آنکارا، پایتخت ترکیه، دارای 30 کرسی است. بر اساس تغییراتی که اخیرا توسط هیأت عالی انتخابات ترکیه انجام شده، برخی استانهایی که در نواحی کمجمعیت ترکیه قرار دارند هماکنون از یک کرسی برخوردار هستند.
رقابت احزاب نه افراد
احزابی که در انتخابات مجلس ترکیه شرکت کردهاند مطابق آرائی که در یک ناحیه به دست آوردهاند کرسیهای آن را در مجلس، البته بر اساس فرمولی که بعدا توضیح داده خواهد شد، کسب میکند.
بنابراین، رأیدهندگان انتخاب خود را درباره احزاب اعلام میکنند نه نامردها. با این حال احزاب لیست کاندیداهای خود را نیز، به ترتیب ترجیح، اعلام میکنند تا رأیدهندگان بدانند که چه کسی در آینده نمایندگی آنها را بر اساس سهم حزب از آراء بر عهده خواهد داشت.
آنهایی که در بالای لیست نواحیای که انتظار میرود حزبشان در آنجا آراء زیادی را بدست آورند، قرار دارند، پیش از شروع انتخابات مطمئن هستند که کرسیشان در پارلمان تضمین شده است.
البته نامزدها به صورت مستقل نیز میتوانند در انتخابات شرکت کنند. نامزدهای یک حزب زمانی که میدانند حزبشان حداقل آراء لازم (باراژ 10 درصدی) برای ورود به مجلس را به دست نخواهند آورد، ممکن است دست به این کار بزنند. اقدامی که نامزدهای کُرد در دو دوره گذشته انتخابات در سالهای 2007 و 2011 انجام دادهاند.
باراژ 10 درصدی
احزاب برای اینکه بتوانند به مجلس یابند باید دستکم 10 درصد از آراء کل کشور را کسب کنند (باراژ 10 درصد). برای مثال در صورتی که حزب در منطقهای حائز اکثریت آراء شود اما نتواند در کل کشور باراژ 10 درصدی را کسب کند، نمیتواند از آن منطقه یا از هر ناحیه انتخاباتی دیگری به مجلس نماینده اعزام کند. آراء حزبی که نتوانسته حداقل 10 درصد را کسب کند به حزب برنده تعلق میگیرد. از این رو بسیاری معتقدند این قانون به نفع حزب حاکم و به ضرر احزاب کوچکتر و یا اقلیتهای قومی و مذهبی است.
ترکیه دارای بالاترین باراژ در میان کشورهایی است که از این سیستم استفاده میکنند. این رقم برای برخی کشورهای دیگر به شرح زیر است:
دانمارک (2%)؛ اسپانیان و مونتهنگرو (3%)؛ اسلوونی (4%)؛ چک، کرواسی، رومانی و صربستان (5%)؛ روسیه (7%)؛ لهستان (5%، یا 8% برای ائتلافها؛ اما این قانون درباره احزاب اقلیتهای قومی اجراء نمیشود)، مجارستان (5% برای یک حزب، 10 درصد برای ائتلاف دو حزبی و 15% برای ائتلاف دو حزبی یا بیشتر) و بلژیک (5%، بر اساس منطقهای).
با این حال، حزب جامعه دموکراتیک کردها در سال 2007 باراژ 10 درصدی را دور زده و نامزدهای آن به صورت مستقل ثبت نام کردند و پس از ورود به پارلمان یک جناح پارلمانی پدید آوردند – این استراتژی توانست 26 کرسی برای این حزب پدید آورد.
حزب جامعه دموکراتیک در سال 2009 توسط دادگاه قانون اساسی ترکیه غیرقانونی شناخته شده. حزب جایگزین دموکراتیک صلح و آشتی در سال 2011 همین استراتژی را پیاده کرد. اما حزب کردها که اکنون عنوان "حزب دموکراتیک خلق" را برگزیده قرار است در انتخابات 2015 وارد انتخابات شود و این بار نامزدهای این حزب نه به صورت مستقل بلکه در قامت حزبی به رقابت خواهند پرداخت.
انتخابات بر اساس سیستم دیهوند
اما پیروزی یک حزب در یک ناحیه به این معنا نیست که تمام کرسیهای این منطقه به نامزدهای آن تعلق خواهند گرفت. نمایندگان مجلس ترکیه بر اساس یک سیستم نسبتی به نام دیهوند (D'Hondt) انتخاب میشوند. این روش توسط ریاضیدانی بلژیکی به نام ویکتور دیهوند در سال 1878 معرفی شده و به دو شکل انجام میگیرد: لیست بسته (حزب ترتیب انتخاب نامزدها را مشخص میکند) و لیست باز (رأیدهندگان ترتیب نامزدها را انتخاب میکنند).
پس از اینکه تمام آراء شمارش شدند، معادله زیر برای هر یک از احزاب محاسبه میشود:
در معادله فوق V تعداد مجموع آراء کسب شده توسط یک حزب در یک حوزه انتخابی است، و
S تعداد کرسیهایی است که به هر حزب اختصاص داده شده است، این مقدار در ابتدا برای تمام احزاب صفر است.
مجموع کل آراء برای هر حزب در یک حوزه انتخاباتی ابتدا بر یک سپس دو سپس سه - تا مجموع کرسیهایی که در حوزه باید اختصاص یابند - تقسیم میشود. فرض کنید که تعداد p حزب و s کرسی وجود دارند. سپس جدولی از اعداد را ترسیم کنید که در آن p ردیفها و s ستون هار را تشکیل میدهد. در این جدول i-امید ردیف و j-امین ستون تعداد آرائی است که توسط i-امین حزب بدست آمده و تقسیم بر j شده است. مدخلهایی که کرسی به دست میآورند بالاترین ارقام در کل جدول هستند؛ هر حزب به تعداد مدخلهایی که در ردیفش در این جدول برنده شدهاند، کرسی کسب میکند.
برای مثال در نظر بگیرید که 230 هزار رأی دهنده درباره 8 کرسی میان 4 حزب تصمیم میگیرند. از آنجایی که 8 کرسی باید اختصاص یابند، مجموع آراء هر حزب را ابتدا به 1 سپس به 2، 3، 4، 5، 6، 7 و 8 تقسیم کنید. بالاترین 8 مدخلی که بیشترین ارقام را در خود جای داده و با ستاره مشخص شدهاند، کرسیها را به خود اختصاص میدهند.
کشورهایی که از سیستم دیهوند در انتخابات استفاده میکنند عبارتند از:
آلبانی، آرژانتین، اتریش، بلژیک، برزیل، بلغارستان، کامبوج، کیپورد، شیلی، کلمبیا، کرواسی، چک، دانمارک، تیمور شرقی، اکوادور، استونی، فنلاند، گواتمالا، مجارستان، ایسلند، ژاپن، لوکزامبورگ، مقدونیه، مولداوی، مونتنگرو، هلند، پاراگوئه، پرو، هلند، پرتغال، رومانی، اسکاتلند، صربستان، اسلوونی، سپانیا، ترکیه، اروگوئه و ولز.
کرسیهای اختصاص یافته به هر یک از حوزههای انتخاباتی در ترکیه
موافقم با نظرتان و ممنون
زندگی زیباست
ژاپنی ها عاشق ماهی تازه هستند ، اما آب های اطراف ژاپن سال هاست که ماهی تازه ندارد . بنابراین برای غذا رساندن به مردم ژاپن ، قایق های ماهی گیری بزرگ تر شدند و مسافت های دورتری را پیمودند . ماهیگیران هرچه مسافت طولانی تری را طی می کردند ، به همان میزان ، آوردن ماهی تازه بیشتر طول می کشید .
اگر بازگشت بیش از چند روز طول می کشید ، ماهی ها دیگر تازه نبودند و ژاپنی ها مزه این ماهی ها را دوست نداشتند .
برای حل این مسئله ، شرکت های ماهیگیری ، فریزرهایی در قایق هایشان تعبیه کردند . آنها ماهی هایی که می گرفتند ، همان روی دریا منجمد می کردند . فریزرها این امکان را برای قایق ها و ماهیگیران ایجاد کرده بودند تا دورتر بروند و مدت زمان طولانی تری را روی آب بمانند ، اما ژاپنی ها فرق مزه ماهی تازه و منجمد را متوجه می شدند و مزه ماهی یخ زده را دوست نداشتند بنابراین شرکت های ماهیگیری ، مخزن هایی را در قایق ها کار گذاشتند و ماهی ها را در مخازن آب نگه داری کردند . ماهی ها پس ازکمی تقلا ، آرام می شدند و حرکت نمی کردند. آنها خسته و بی رمق ، اما زنده بودند . باز ژاپنی ها مزه ماهی تازه را نسبت به ماهی بی حال و تنبل ترجیح می دادند .
پس شرکت های ماهیگیری به گونه ای باید این مسئله را حل می کردند . آنها چطور می توانستند ماهی تازه بگیرند ؟ اگر شما مشاور صنایع شیلات ژاپنی ها بودید ، چه پیشنهادی می دادید ؟
بگذارید ابتدا کمی کلی به مسئله نگاه کنیم !
به محض اینکه شما به اهدافتان می رسید . مثلاً یافتن یک همراه فوق العاده خوب ، تأسیس یک شرکت موفق، پرداخت بدهی هایتان و یا چیز دیگر ، ممکن است شور و احساساتتان را از دست بدهید و دیگر به سخت کار کردن تمایل نداشته باشید اما اگر همیشه به این فکر کنید که زندگی زیباست و می توانید مشکلات خود را حل کنید به موفقیت خواهید رسید.
شماهمین موضوع را در مورد برندگان بخت آزمایی که پولشان را به راحتی از دست می دهند ، کسانی که ثروت زیادی برایشان به ارث می رسد و هرگز موفق نمی شوند و یا ملاکین و اجازه داران خسته ای که تسلیم مواد مخدر شده اند ، شنیده و دیده اید.این مسئله را « رون هوبارد » در اوایل سال های ۱۹۵۰ دریافت :
« بشر،تنها درمواجهه با محیط چالش انگیز به صورت عجیبی پیشرفت می کند !»
شما هرچه با هوش تر ، مُصرتر و با کفایت تر باشید ، از حل یک مسئله سخت بیشتر لذت می برید . اگر به اندازه کافی مبارزه کنید و اگر به طور پیوسته در چالش ها پیروز شوید ، خوشبخت و خوشحال خواهید بود .
و اماژاپنی ها ، چطور ماهی ها را تازه نگه می دارند ؟
برای تازه نگه داشتن ماهی ها ، شرکت های ماهیگیری ژاپن هنوز هم از مخازن آب در قایق ها استفاده می کنند ، اما حالا آنها یک کوسه کوچک به داخل هر مخزن می اندازند . کوسه درصد ناچیزی از آن تعداد ماهی موجود در مخزن آب را می خورد ولی بیشتر ماهی ها با وضعیتی بسیار سرزنده به مقصد می رسند ؛ زیرا ماهی ها پیوسته در طول بازگشت ، تلاش می کنند که طعمه کوسه نشوند .
نتیجه :
– به جای فرار ازمشکلات ، به میان آنها شیرجه بزنید و بگویید زندگی زیباست !
– از بازی زندگی لذت ببرید !
– اگر به اهدافتان دست یافتند ، اهداف بزرگتری رابرای خود تعیین کنید .
مشکلات راه دیگری برای سنجش میزان برتری فرد نسبت به دیگران است . من هرگز بحرانی را پشت سر نگذاشته ام که مرا قوی تر نکرده باشد .
لو هولتز